- Ben :ben sana bişey sormam lazım devam edebilmem için devam edebilmemeiz için,
- Sena: ne oldu cabbar kötü biey mi var
- Ben : yok hayatım sorun değil ama geleceğimiz hakkında realist bi şekillde hayaller kurmadan gerçekleri konuşmalıyız.
- Sena: peki hayatım seni dinliyorum. Ellerimi tuttu ve gözlerime baktı.
Gözünün içine bakara tam konuşamazdım. Kafamı hafif eğdim
- Ben : sena şimdi seçtiğim meslek senin açından da zor olcak bunu biliyosun hadi mesleği geçtim okul hayatımız zor olcak. Bizim yaşımızdaki her kız üniveristede sevgilisi olsun onunla beraber takılsın hep onunla gezsin ister. Sen bunların hepsinden mahkum kalcaksın yeri gelcek ceza alcam 2 hafta görmüceksin. Her dakika her an benimle konuşamıcaksın benim le daha az şey paylaşacaksın belkıde üniversitedeki sevgilileri görüp onlara imrenceksın haa şunuda söylüyüm senin yerinde ben olsam yapamazdım ben sevgilimle hergün grzip dıolaşabilmek onunla zman geçirebilmek isterdim. Ki seninle kurduğumuz hayallerde hep bu şekildeydi. Şimdi sen her zorlukta yapabilcek misin benimlle bu yükü taşıyabilecek misin ?
Ohh söylemiştim içimdeki herşeyi şimdi onun iki dudağının arasından çıkcak şey benim için önemliydi. Tek bir şey söyledi
- Sen a: ben bunların hepsini düşündüm seni seviyorum ve seninle her türlü zorluğa varım seninle beraber herşeye varım .