Herşey ben lise 1 e giderken yeni bir öğretmenin gelmesi ile başladı. Ben, fransız lisesinde okudum beyler ama şimdden söyleyeyim fransız kızları sandığınız kadar güzel. O öğretmen bizim literatür öğretmenimiz olarak atanmıştı. Çok tatlı bir kadındı, hala da konuşurum onunla . Ilk zamanlarda kadınla derslerimiz çok eğlenceli geçerdi. Senenin ortasına doğru, bizim okulla başka bir liseni bir yarışmaya katılacağı haberi verildi. Kazanan parise gitme hakkı kazanacaktı. Herkesde bir heyecan bir heyecan. Herneyse dersten çıktık ve ben kadınla konuşmaya başladım (adı da Douau beyler) hocam neden amerika falan değil dedim kadın da çok istersen değişim programı var dedi orda benim şimşekler çattı. zaten american pie 1-2 yi izlemiştim baya bi hayal kuruyodum yani. o günün akşamı annemlerle konuştum bunu ve olumlu yanıt vermediler. ben o gün kendime geldim beyler 10 yıl yaşlandım yani. nsıl yapcaksın orda tek başına, kim senile ilgilenecek gibisinden şeyler söylediler. o gün akşam düşündüm. hacaba hayat o kadar kolay mıyıdı? partilere gidip karı gibmek, her gün eş değiştirmek, şişman olup olmamanın fark etmemesi. sonraki günün sabahı tartıldığımda 85 kilo çektiğimi gördüm. Hay amk dedikten sonra ise spora başladım. yüzme, fitness. O yıl tüm kızlar beni arkadaş olarak görürlerdi. bi tane kızdan hoşlanmıştım bana gibtiri çekti ve ben depresyona bile girdim. Ama lise 2 ye muhteşem bir başlangıç yaptım. zaten bazı şişman insanlarda olduğu gibi kilo vermek çok zor olmadı, mütemadiyen, kol kaslarım falan zaten verdı. yüzme, şınav, mekik derken o yıla 65(!!!) kilo ve kaslı bir vücut ile başladım.