Ahşap ve plastik parke döşemeciliği yapan bir firmada çalışıyorum. çalışıyorum dediysem ustalık yok. gelen malzemeleri indirip bindiriyorum, bi de ustaların malzemelerini taşıyıp getir-zütür işine bakıyorum. sağolsun patronum çok iyi bir insan, firmanın deposunda boş bir oda var, yatıp kalkayım diye bana tahsis etti.
hiç kardeşim yok. anam-babam zaten ben çok küçükken göçüp gitmişler hiç hatırlamıyorum onları. her ne kadar eniştem olacak pekekentin çok dayağını yesem de rahmetli halam büyüttü beni hakkını ödeyemen o kadının.
yakışıklı değilim, tipsiz de sayılmam. ama yolda yürürken bir kadının kafasını çevirip bana baktığını hatırlamıyorum. dediğim gibi hiç akrabam, arkadaşım, sevgilim yok. olmasında zaten. hayatta tek dayanağım sizlersiniz inci sözlük. tek dostum, arkadaşım, dert ortağım sadece sizsiniz. biliyorum siz uzun yazı okumazsınız o yüzden kısa kesicem.
burda, bilgisayar başında gencecik ömrünüzü heba ettiğinizi görmek beni çok üzüyor. gidin arkadaşlarınızla buluşun, sevgilinizle sinemaya falan gidin, top oynayın, spor yapın, ne bileyim amcanızı, teyzenizi falan ziyarete gidin ellerini öpün. ota-taka üzülüp başlık açacağınıza sahip olduklarınızın kıymetini bilin. ben olsam öyle yapardım.