- Ben : günaydım haayatım
- Sena : günaydın sevgilim gittin mi
- Ben . evet kapıdayız ggirecez birazdan telefonları filan alırlar son bi sesini duymak istedim.
- Sena : seni çok özlücem
- Ben : bende çok özlücem ama geldiğim günün hayaliyle uyucam hergün sen de öyle yap
- Sena: bende öyle yapıcam
Sonra sena yine ağlamaya başladı biraz daha konuştuk ve kapattık.
Okula girdik bizi koğuşlara çıkardılar. isteyen istediği yerde kalsın dediler. Zaten 3-4 gün kalcaktık burda sonra menteşe gitcektik. Menteş herkes Yusuf yusufdu kurbanlık koyun gibi bekliyoduk.
Gece oldu herkes yataklarına çekildi. Bizim koğuşta yasin ben birde yavuz diye bi arkadaş vardı. Yasin başladı vur kadehi ustamı söylemeye arkamı döndüm gözümü kapattım. Aklıma senam geldi kesin o da şu an beni düşünüyodur. Ben şimdiden onu çok özledim . nasıl geççekti 45 gün onu göremeden sesini duymadan nasıl yapcaktım. Senam ne yapcaktı bensiz ankarada sıkılırdı bensız yapcak bısey bulamazdı arkadaşlarından ıyıce kopmuştu. O gün onu düşünerek uyudum.