bekledik kör saminin hırkayı dikmesini. Dikti sonunda.Giy dedim hırkayı toz ol.Bir daha karşıma çıkma. iyiliği yaptım mıydı abilik taslarım. Ayıya kapan gözükmedik bu kez tatlı tatlı adamı sordu bende cemil dedim.Öyle tanıştık ümitle. Sonra havadaki kılları takip edip ümidin berberin yanındaki evine doğru ikiledik. Apartman güzel, etrafı bahçeydi. Hatta içinde tahtravalili, dönme dolaplı park bil vardı.Bir keresinde almamışlardı beni. Zaten çocuk parkı niye umrumda olsundu ki.Ben çocuk değildim ki.