Ulan uçakta sevinsem mi üzülsem mi karar veremedim. Cam kenarındayım yanıma 2 tane rus oturdu ama yaşlar 25 falan, hatunlar ilik gibi ilik. Neyse ben utangaç olduğum içinde napıcağımıda bilmiyorum 4 saat nası geçicek lan diye düşünüyorum içimden. Kızlar tam hayvan çıktılar beyler. Bu kadar rahat bi ırk görmedim dıbınakoyayım kız atletle kaldı yatırdı koltuğu hiç arkasına falan bakmadan kış uykusuna yatar gibi yattı dıbınakoyim. O kadar sıkılmıstım ki neyse bitti biticek derken hoca çağırdı beni en arkadaymış koltuğu, oturdum yanına uçak dolu değildi. Bakıyorum manzaraya rüzgargülü dolu beyler deniz her yer rüzgargülü şaşırdım bi falan ama sonra 2-3 selfie çektik derken bi baktım adaya inmişiz bile. Heyecanın tarifi yok beyler, o uçaktan inerken hosteslerin gülümseyişi falan sanki gibişe uğurluyolar gibi garip hissettim amk. Havası deseniz güneş yok gibi, ne sıcak ne soğuk, genelde yağmur vardı ama o gün yağmamıştı şansıma. istanbulun bayıcı sıcağından kalkıp 20 dereceye gelince bi ferahlıyosunuz. Herneyse aldık valizi falan otele geçtik 3 ümüz. (ben hoca kız)