bizim mahalledekinin lakabı kediydi en sonunda kafasına beş-on ile vurmuştum amk o an ağlayıp evine gitti fakat bir hafta züt üçbuçuk gezdim sağdan soldan çıkıp bana saracak dıbınakodumun kedisi diye. Hayır benim neyime gerek zaten zor kaldırıyordum o beş onu ne diye delikanlılık yapıyorsun o yaşta. Çocuk geldi sonra efendi gibi dayağımı yedim rahatladım. Ha misket oynarken bi daha çalamadı huur çocuğu orası ayrı galiba ondada bir aydınlanmaya sebep olmuştu bu durum