Panpalar dün gece sözlükte takip ettiğim bir konu var onu okuduktan sonra faceye girdim dıbına koyim bi kızın bunları yazdıgını gördüm ve cok üzüldüm yazı aynen bu;

Bugün 2016'ya girdik. Nefret ettiğim bir yıl daha. Kendimden, insanlardan, herşeyden nefret ettiğim bir yıl daha. Ben aynaya ne zaman baksam yıkık bir kız çocuğu gördüm karşımda.. Toparlanamamış ama dizindeki yaraların geçeceği umuduyla bekleyen bir kız çocuğu. Benim hayatta hiçbir zaman bir destekçim olmadı. Kime derdimi açtıysam hep ortada kaldım. Hep sol yanımda yaralar açtılar ve bende kapatamadım onları. Gücüm yetmedi, canım acıdı, koşamadım, hep düştüm, dizlerimden ellerimden çok yüreğim kanadı. Bu gözlerimin dolduğu, buğulu gözlerimle ekranı göremediğim, zor bela yazdığım ilk gece değil. Yolun sonunu delirerek bitireceğim galiba, herşeyi içime atmaktan çok yoruldum. Bak günlük, bir insan olsaydın eğer sana tavsiyede bulunsaydım kimseye güvenmemen ve sevmemen olurdu bu. Bazen olur olmadık düşüncelere dalıyorum diyorum ya, deliriyorum. Bir süredir ayrılık rüzgarları esiyor hayatımda. Kimseye yanaşmıyorum yanaşılmasınıda istemiyorum. Allah'tan tek temennim ruh dünyamı toparlaması, ona güveniyorum. insanlardan koşar adımla uzaklaşıyorum beni böyle ayrılıklara ittikleri için. Kimsenin yeni yılının iyi geçmesi gibi bir dilektede bulunmayacağım. Ama mutsuz olsunlar gibi bencilliklerimde yok. Biraz benim pgibolojimi yaşasınlar yeter diye düşünüyorum. Bunları yazarken biton yanlış kelimeler yazmışım hepsini silip düzeltiyorum. Kendimi uyumaya ikna etme gibi bir çabam olmayacak. Göz altlarımda morarmaya başlamış zaten. Eski günlere dönmekten çok korkuyorum günlük.. Ozaman haplarla bile kontrol altına zor alınıyordum. Büyük ihtimalle gene aynı tedaviye başlayacağız. Gene o mavi haplardan içmeye devam edeceğim. Çok üşüdüm günlük, titriyorum. Ekranı artık göremiyorum. Eski günleri istemiyorum. Görüşürüz..

Çok üzüldüm olm lan. Demek istediğim insanları üzmeyin olm ya. Dikkat edelim amk