dudaklarını ayırmadan giyisilerimle savaşmaya başladı. üstümdeki gömleğin iki yakasından kavradı. düğmeleri açmaya çalıştı ama beceremeyince bir hamlede kopardı. omuzlarımdan aşağı sıyırdı. fakat kol düğmelerime gücü yetmedi. o an toparladı kendini ne yapıyorum ben diye. yakınımızdan geçen arabalar rahatsız etti beni. arkadaşımın bağ evi var yakında oraya doğru sürdüm arabayı konuşuyoruz bir taraftan. ne kadar çok özlediğimizden falan bahsediyoruz. bağ evine geldik korktu ilk etapta karanlık kimse olmasın burda falan dedi. sen merak etme burası bir arkadaşımın bu saatte kimse olmaz dedim. biraz uzağımızda bir elektrik direği var onun ışığı ve ay ışığı aydınlatıyor bağ evinin balkonunu. balkonda hani parklarda olur ya masa iki yanında oturma yerleri olan büyük ondan var 1 tane. oturduk masaya. benim gömlek düğmeleri yok kapanmıyor önü. özür dilemeye başladı. iğne iplik olsa hallederdim hemen falan. olsun dedim problem değil. elleri ellerimde yaklaştık yine birbirimize. dudaklarımız birleşti yine.