Uzun zaman sonra ilk defa anlatacağım galiba bunu.
ilkokulda sınıf anneliği sistemi vardı hatırlarsınız belki. Sınıf annelerinin çocukları vardı hep hocaların kankalarıydı.
1. Sınıfta herkesten bir ay(o civarda bir sure tam hatırlamıyorum) önce okumayı öğrenmiştim.Ama okuma bayramında o sınıf annesinin huur kızını çıkartmışlardı 1. Diye.Ben genel olarak sorunlu ilan edilirdim.23 nisan folklör etkinliklerinde bile lekeli elbiseler tesadüf (!) Bana denk gelirdi. Bunun gibi olaylar 6. Sınıfa kadar sürdü.

6. Sınıfın ilk donemi müdür yanına çağırdı beni. Sınıf annesinin kızı şikayet etmiş beni taciz etti diye.Ki ben ergenliğe 7. Sınıfta girdim neyin ne olduğunu bilmiyoruz o zamanlar. Tuvalette etegimi kaldırdı filan demiş.
Babam okula geldi sosyoloji mezunu olduğu için insan pgibolojisinden anlar. Derhal bu okula pgibolog gelicek ifadeleri alınacak demişti. Hiç unutmam ilk defa o gün beni savundu.
Pedagog(imlası böyledir herhalde) geldi birkaç gün sonra. Pedagogla konuşmamızı hatırlamıyorum birsürü şey sormuştu ama ikimizin arasında bir cam sehpa vardı. Bacaklarım titriyor ve sehpanın ayağına çarpıyordu o aklımda.
10 kasımda bucadaki okulumdan yeşilyurda alındım. Buca izmirin en kültürlü yeridir. insanlar çocuklara kötü örnek olmasın diye sokakta sigara bile içmezdi. Yeşilyurtta pisliğin, otun hertürlü adiliğin merkezi.
Okulun en kötü sınıfına verilmiştim.2. Veya 3. Günü ağır bir dayak yedim hocalar sınıfta beni övdü diye.
ilkokul hayatım hep aşağılanarak geçti kısaca.Şimdi ben bunu neden anlattım bilmiyorum.