Hayatım çok kız geçti beyler, çok kızla konuştum çok kızla takıldım ancak bu kez öylesine farklı hissediyordum ki korkuyordum. Eskiden içki masasında aşk acısı konusu açıldığında dışarı çıkıp sigara yakan ben bu sefer o masalarda aşk acısından bahsederek yakıyordum sigaramı. Bu kadar kısa sürede beynimden vurulmuşa dönmüş olmamdan mıdır bilmiyorum ama inanmak istemiyordum, unutmaya çalışarak vaktimi geçiriyordum.

Yine konuşmayı bırakmıştık ve ben yine deliler gibi içkiye yazılıyordum, eve kapanıp sabahlara kadar içiyordum. Gün geçtikçe ruhumda daha derin yaralar açıyordu, canımı sıktıkça onu düşünüyordum.

Acaba beni düşünüyor mu?

Nereye düşünecek ki, sen nesin onun için? 3-5 gün konuştuğu bir çocuksun işte.

ismimi bile hatırladığından süpheli olduğum bir kız yüzünden hayatım darmadağın olmuştu ve ağustos ayına geldiğimizde halim intihar düşüncelerine kadar ilerlemişti.

Kız için olduğunu düşünmeyin, kız sadece bir amaç. Zaten uzun süredir depresif bir ruh halinde olmamın da tesiriyle iyice salıvermiş, ne olacaksa olsun diyerek yaşamaya başlamıştım.

Ağustosta hiç unutmam bir gün iki kardeşimle içiyorduk. Bir tanesi uyudu, diğeriyle hava alalım diye elimizde şaraplar çıktık dışarı. Kör kütük sarhoşuz, berduşların oturduğu bir merdiven vardı oturduk oraya. Gece saat kaç belki de, oturduk yıldızları izliyoruz. ikimizin de aklında birisi, ikimiz de mesaj atmıyoruz. Atmıyoruz çünkü her şeyin nasıl sonuçlanacağını biliyoruz. Yine de imkansız bir hedef uğruna canımızı sıkıp acı çekiyoruz.

Hayatımda hiç duygusal konuşmalar yapan birisi olmadım, ancak öylesine içten ve derin konuşmaya başlamıştım ki çevremdeki insanlar dahi bir farklılığın olduğunu anlamıştı. Herkes geçmişte olduğum kişilerden birisi için bu halde olduğumu düşünüyordu. Haklılardı, bir kaç gün konuştuğum kız için böyle şeyler yaşadığıma kimse inanmazdı zaten. Ben de anlatmazdım, içimde yaşardım ne yaşayacaksam.