2008 veya 2007 ağustosun ortalarında bir gün. Büyyük bir ailevi problem yaşadım. Yaşım 14ken olan olaydan ben sorumlu tutuldum. Ondan sonra gelen
4 ekim 2015 saat 2-3 civarları o günü hala kegib kegib hatırlıyorum. Tam iki yıl beş ay yirmi dokuz günümü beraber ve çok güzel geçirdiğim sevgilim, çok mutluyken aniden moddan düştü. Ne olduğunu sordum. Söylemek istemedi. Biraz kızarak ısrar edince başladı konuşmaya. ilk günkü heyecanının olmadığını, son zamanlarda içinde bir şeylerin bittiğini anlattı. Emin değilim ama sanırım bir saat kadar yann tiersen den bir parça eşliğinde ayrılmak istediği hakkında konuştuk. Olayın şokuyla ilk başta her şeyi anlayışlı karşıladım ve kabullendim. Konuşma bittiğinde üstünü toparladı, tam çıkacaktı tutamadım kendimi ağlamaya başladım. Durdu biraz, ben dinince yine kapıya yöneldi. Dur biraz dedim. Durmadı. Kendimi kaybedip duvara bir yumruk atıp dur diye bağırdım. Oturdu yatağımın üstüne. Ayaklarına kapandım. Ağlaya ağlaya ayaklarına kapandım gitme diye beni terk etme diye yalvardım.

Ama gitti.

Bu da böyle bi anımdır.