Bindim otobüse veime gittim saatlerce yalın dinledim parçaları ezberlemeye başlamaıştım artık her şarkının içine kendimi koydum hayaller kurdum içinde o ve ben olan. Gece yine uyku tutmadı karşısına çıkmalıydım ama nasıl nasıl dayanabilirdi buna kalbim nasıl hükmedebilirdi, kalbim varken vücudum beynime. Işığı yaktım aynanın karşısına geçtim defalarca konuşma şekilleri denedim. Ayna oydu susuyordu ben ona rağmen konuşamıyordum sabaha kadar denemişim gecen zamanın da farkında değilim saatin kaç olduğununda. O sırada yan odadan annemim çalaar saati çaldı. Sabah 6.30 olmuştu ve ben daha konuşamıyordum. O gün üstüme başıma iyice bi çeki düzen verdim. Saçlarıma bryantin sürdüm taradım. Öğle arasında konuşmaya karar vermiştim. Öğle arasında genelde kantinden yemek yerde bazen okulun karşısında ki lokantada. Okula gittim yasin naptın mesaj attın mı diye sordu yok bu gün konuşcam dedim biraz gaz verdi işe yararmıydı emin değilim.
Ders boyunca iyice pratik yaptım. Güzel bi metin hazırladım ama metne kalmıcaktım doğaçlama yapcaktım. Başka birisi olsa altından girer üstünden çıkardım. Ama senaydı bu farklıydı gözleri unuttururdu herşeyi konuşmayı bile