Şehrin eskiden sembolü olan hiçbir yer geride kalmamıştı. Yıkılmış binalar, parçalanmış;bombaların hedefi olmuş yollar ve sessizlik.Çok dikkatli olmak zorundaydık,en son ingilizlerin eline geçen şehir her tarafı mayınlandıktan sonra terk edilmişti. birçok silah arkadaşımızı da mayınlara kurban etmiştik. doğu yakasından girişimizi yaptık ve şehrin girişine ters bir şekilde araçlarımızı bıraktık. Kapılar açıktı ve anahtarlar takılıydı. Herhangi bir saldırıda arabalara koşup geldiğimiz gibi kaçmayı planladık. Silahlarımızın emniyeti açık bir şekilde dikkatlice yürümeye başladık. Yolun üzerinde birkaç araç vardı. işimize yarar mı diye kontrol ederken korkunç bir sesle irkildik.
-geliyorlar!
-nereden?
-geliyorlar.. kaçın!
ses artarak üzerimize geliyordu. Yanımızdaki 5-6katlı binanın camlarından biri kırıldı ve yolun üstüne bir zombi düştü. Kapıda görünmeleri bir olmuştu bu olayla. Derhal koşmaya başladık ve patlama sesini duydum.
-Gel buraya teğmen!
rıfat gözümün önünde havaya uçmuştu. Cesedini alamadan koşmaya başladım. Bizimkiler arabalara doluşmuş beni bekliyordu. Kamyonetin kasasına atladım. Aracın arkasına montelenmiş makineli tüfekle zombileri taramaya başlamıştım.Çok sinirliydim, sinirden ağlayacak kadar kötüydüm