ilk maaşımı alınca hayrına birşey yapmak istedim ve küçük bir çocuğu sevindirme kararı aldım. X okulundan çıkan çocuklardan yalnız ve üstü başı diğerlerine göre daha eski bir çocuğu görüp yanına gittim. Ona bir dilek dilemesini söyledim. cebimdede yeterince para vardı. Çocuk 1 saniye bile düşünmeden "keşke annemle babam ayrılmasa" dedi. Ben ona bakıyorum o bana bakıyor. Ben bi dilek gerçekleştirme umuduyla gittim fakat çocuk derdine kimsenin derman olamayacağını çok iyi biliyordu. Ben kızardım bozardım allah razı olsun çocuk daha fazla utanmayayım diye-öyle tahmin ediyorum- hemen arkasını dönüp gitti. Ee? Param vardı hani? Cebimde değil 200 300. 1 milyon olsa da o çocuğa yardım edemeyecektim. işte paranın küçücük bir çocuk karşısında düştüğü acınası durum. Çok mu paranız var? Bence yok.