Kışın kış olduğu bir gece yine şirkette kalıyorum, yollar jilet, benim arabada ne zincir ne kar lastiği.

Yakmışım elektrikli sobayı, kavanozun dibinde kalmış nescafe'ye türk kahvesi takviyesi yapmış yeni bir deneyim yaşıyorum, bilgisayarda sırrı süreyya'nın o.çocukları açık. (sinemada da izlediğim için korsana girmez)

Yazıhane nin penceresi tem'e bakıyor, benim sırtım pencereye.

Uzaktan ara ara fren, patinaj, tampon sesleri geliyor, film güzel akıyor, kahve pek bi' taka benzemiyor.

Her şey çok kötü değilken birden her şey çok kötü oluyor. 1 çığlık zaman.

Pencereye döndüğümde yerde kıvranan sokak köpeğini ve çarptığı canlının başında durmayan kartal'ın dur lambalarını görüyorum. plaka kar tatilinde.

Hemen aşağı koşuyorum, bizim fabrika bekçisi de koşuyor, kapıda buluşuyoruz.

insana vurdular sanmış.