geçtiğimiz yaz ayında yaz okuluna gidicez arkadaşla. sanki maldivlere gidiyoruz o derece gaza gelmişiz. ölümüne günaha giricez alkoldü, karı kızdı, gece hayatıydı.
para yok tabi doğuştan fakiriz bi şekilde çalıştık baya bi miktar biriktirdik attık kendimizi otobüse.
22 saat sonunda izmirdeydik. sıra geldi fakültenin olduğu ilçeden kalacak yer bakmaya. ilçe dediysem günaha girerim köye gittik resmen dolmuştan bi indik bucadayız.
arkadaşla bi göz göze geldik izmir değil lan burası diyoruz ağlamaklıyız. sorduk soruşturduk yer bulamıyoruz bide üstüne kime yol tarifi sorsak yanlış yer tarif ediyor bize. moraller öyle bozuk ki artık gittiğimiz gün dönücez o derece ama kayıt parası falan vermişiz okula bide evdekilere rezil olmak var.
neyse güç bela kyk yurduna yazıldık misafir öğrenci diye bavulları attık hadi dedik izmiri görelim.

indik üçkuyulara konak'a nası gidicez bilmiyoruz işin tuhaf yanı kime sorsak oda bilmiyor. güç bela attık kendimizi konak'a,alsancak'ın çimlerine neyse etrafı iyice keşfettikten sonra iş geldi dönüş yoluna bindik bi taksi dolmuşa çat tepecikteyiz. tabi o zaman bilmiyoruz tepecik nası bi yer ama buram buram esrar kokuyor mevzuyu çaktır cehenneme düşmüşüz.
ramazan ayındayız o sıra iftara çok bişey kalmamış 4 5 kişi kahvenin önünde sigara içen gençler vardı az yanaştım birader dedim burda lokanta falan bulabilir miyiz yakınlarda iftar için adamın sen bizle dalga mı geçiyorsun lan iblis demesiyle üstümüze koşmaları bir oldu.
allah ne verdiyse oruçlu oruçlu 2 3 kilometre maraton koşturdular bize .
yurda dönünce anladık ki tepecik insanların sağlam girip zütünü teslim edebilecekleri bi yermiş.
hayallerimizin egeye batışıyla birlikte umduğumuzu bulamadan geri döndük.
özet:izmir ne lanet bi yermiş arkadaş