Devam panpalar. O akşam karabasan ve üç harfileler hakkında gereğinden fazla konuşmuştuk. Uzunca bir süre bahsetmiştik kendilerinden. Beni paranoyak yapıp pişman edecek şeyin bu olduğunu nereden bilebilirdim. Bir hiyake vardı. Üç harfliler ile uyuyan genç diye. Onun muhabbeti dönmüştü aramızda. Karabasan falan onlarıda konuşmuştuk. Konuştuklarımız bir yana o akşam eve gelip yorgana yattığımda dediğim gibi çok korkmuştum. Uyumak istiyordum ama nafile... Aklımda kurdumda kurdum. Ve ardından birden kasılmaya başladım. Vücüdüma hükmedememeye başladım. Ellerim ayaklarım gövdeme doğru kasılmaya başladım. Kollarım ve bacaklarım göğsüme doğru kasıldı. Gittikçe acı artıyordu. Gözüm kapandı fakat açmaya çalıştığımda böyle kırmızı kırmızı balçık kıvamında şeylerin bir uçtan bir uca uzadığını görüyordum sanki. Hani bir oyun vardı bilen bilir. Prototype diye. Orda ki virüsün rengi gibi şekli gibiydi. Kapattım tekrar gözlerimi. O sırada vücüdüma hükmedemiyordum sadece göğsüme doğru çekiliyordu uzuvlar. Aklımdan da geçiyor bir yandan çarpılıyoz amk, hayatımın geri kalanına ağzım yamuk devam edicem gibisinden. O anda ağzımdan hığ diyebildim zorlama bir şekilde ve koltukta yatan yakınım beni fark etti. Zıpladı resmen yataktan. Üstüme uçtu sanki. Yanıma hızlıca uzanıp sıkı sıkı sarıldı bana.