adamın tipi çağtay ulusoya yakın, ama ses hakan akkaya. hatun beni çıkartıp gösterince. 'ay bana manitamı getirdin. biraz kısaymış ama idare eder bugünlük canikom.' dedi sesine soktuğumun bini. daha bismillah demeden kestaneyi çizmeye göz koymuş. kızı çektim 'ne diyo lan bu lavuk. ne manitası' dedim. kızda 'işte sana söyleyemediğim şey bu. bizim eleman gay ama korkma sen benim olduğun sürece sana elini bile süremez yolarım vallahi.'diyo. ulan herif gece bizim kestaneyi çizip. el değmemiş coğrafyamı amerigo vespucci edasıyla keşfettikten sonra yolsan ne olacak. bunu düşünemiyo işte. 'yok olmaz ben gidiyorum'dedim kapıya yönelirken tuttu kolumu ' sokaktamı yatıcan, bizede gelemezsin. başka çaren yok en azın 1 hafta falan dene olmazsan ayrılsın. hem kabul edersen o çok istediğin şeyide yaparım'dedi, insanın beyniyle düşünmesini engelleyen göz kırpışını yaparak. o andan sonrası zaten çavuşun kontrolünde gerçekleşti. evde kalmayı kabul ettim hemde 250 lira amk faturalar dahil taş çatlaın 350 kağıt çıkacak cebimden.