...

herkes sessiz sedasız gözlerimiz kan çanağı gibi birbirimize bakıyoduk hiçbi zaman bir araya geldiğimizde susmayan tayfa gerçekten katliama uğramış gibiydi uykumuz çok olsada gözümüzü kapatmaya korkar olmuştuk tabii herkes için geçerli değildi bu ama o inanmayanların bile zütleri tutuşmuştu..

(korku planı kuran arkadaşa şakir diğer yanımızda olana şamil diyeceğim)

şamille benim tuvaletimiz gelmişti ve benim yanında gelmemi istedi beraber işeyecektik çünkü birimizi dışarda bırakamazdık bu korkuda tuvalete doğru gittik işimizi halletik ve kapının önünde şakir vardı hadi planımızı uygulamanın tam zamanı dedi şamille bakıştık ve tamam dedik hadi önce aynayı alalım dedi şakir aynayı aldık ve odaya geçtik.

odadaki küçük bir sehpa vardı onu çekti şakir aynayı duvara yasladı ve sehpayı önüne koydu. 4 tane mum vardı 3 tanesini üçgen şeklinde koydu ve mumları yaktı ben olum sen kafayı mı yedin korkutma planıyla ne alakası var bunun dedim sen plana uy gerisini bana bırak dedi ve güldü tabii bizde güldük içerden artık nerdesiniz lan sesleri gelmeye başlamıştı bi şey konuşuyoruz gelicez diyip geçiştiriyoduk. şakir çarşafı aynaya astı ve altına girmemizi istedi. girdik sehpa mumlar ayna ve üzerimizde çarşaf vardı ..

şakir ben şimdi yalandan bi şeyler mırıldanıcam siz gözünüzü kapatın sonra birden içeri doğru koşucaz hazır olun diyince hemen şamille birbirimize bakıp güldük az çok anlamıştık komik bir şey olacağını gözümüzü kapattık şakir çok anlamsızca şeyler mırıldandı ve bi anda çarşafı aşağı indirdi gözümüzü açtık ve aynada biri vardı arkama baktım hiçbir şey yoktu şamil simsiyah bir şey vardı orada dedi ve hemen içeri doğru koşmaya başladık şakir arkamızdan bizi itiyordu içeri geldik tam olayı anlatıcaz ve gerçekten ayaklarıma kara sular indi o anda. ellerim ayaklarım titremeye gözüm dönmeye başladı millet noldu lan dedi arkama döndüm direkt hiç kimse yoktu. Şakir koltukta oturuyor şamil bana bakıyor ve ağlamaya başlıyoruz...