kuşadasında yaşıyorum panpalar. bilen bilir, burası yazları epey turist göçü alır. her yerden insana rastlayabilirsiniz. az sonra uzun soluklu bir hikayeye başlayacağım. hikayenin en temel esası tabii ki hikayeyi yarıda bırakmamak. beni daha önce takip eden varsa bilirler ki hikayeyi kimse okumasa bile başladığım hikayeyi bitiririm, bu hikayeyi de bitireceğim...

2 sene kadar öncesiydi, bizim burda yat tekneleri vardır meşhur. öğrencilerin çalışma merkezidir yazları. denizin üzerinde her gün yelken açıyorsun, gelen müşterilerle ilgileniyorsun çok kıyak bi iş..
benim samimi olduğum baya arkadaşım farklı gemilerde çalışıyor miço olarak. bizde öyleyiz tabi. yaptığımız iş aynı farklı tekneler sadece.

haziran 27
beyler burası mahşer günü gibi, tüm tekneler dolu, karı kız kaynıyo. nereye baksan am züt meme. biz alışkınız tabii bunlara farklı bişey gelmiyo artık. o gün bizim tekneye hollandalı bir grup geldi. yaklaşık 15 kişi falan. 6-7 tane kız var gerisi sap. beyler kızların hepsi afet dıbınakoyim. o gün içimden dedim aha bugünkü avlar bunlar, hazır ol

devam edeceğim.

edit: en ufak bir yalan yok hikayede. tamamen yaşadığım olayları sizlere aktaracağım