Daha ne anlatıcaktı bana. Zaten yaşanmışlıkları vardı. Anlatmamasını isterdim ama saygımdam kesmedim lafını. Başladı tekrardan. Bundan yıllar önce amcam değirmenden inmiş köye. Arası varmış biraz. Dağlık taşlık alana çıkmak çok zormuş. Her gün eline alır çomağını çıkarmış değirmene. Yürürde yürürmüş. O kadar dik taşlığa çıktıktan sonra girer içeri akşama kadar çalıştıktan sonra köyün yolunu tutarmış. Değirmenin yeri pek tekin değilmiş. Belki bir kaç adım atsan yuvarlanırmışsın aşağı. Bir sabah amcam kalkmış değirmenin yolunu tutmuş. Yolu tamamladıktan sonra tam değirmene girecekken kapının önünde bir yılan görmüş. Elindeki çomağı taşların arasına saplamış ve bir süre beklemiş. Soğuk hava ne kadar bekleyebilirki? Eğilmiş yavaşça yılana doğru. Yolumdan çekil birrr demiş. Yılanda birşey yok. Yolumdan çekil ikiii. Yılanda bir kıpırdama yok. Yolumdan çekil üççç. Beklemiş bizim amca. Durmuş bir süre yılanın başında. Anlamış birşeyleri ama korkusu yokmuş adamın. Çömmüş beklemiş bir süre yılanın önünde. Bakmış olmayacak kalkmış gitmiş evine. O soğukta o ayazda o kadar uzun yolu dönmüş tekrardan. işsiz bir gün. Zararına... Ne için. Bir yılan adına.

Devam etmesini bekledim cidden yarım bırakmamalıydı. Anlatıcaktı ama devdıbını. Bekledik beraber. Devam etti beklediğim gibi.

Amcam öbürsü gün çıkmış tekrardan yola. Sırtında kabanı, ayağında botları, elinde çomağı tırmanmış tekrar tepelere. ilerlemiş. Görmüş onu tekrar. Karşılaşmışlar yine. Normal bir yılan. Kapının önünde bekliyormuş onu. Normal bir yılan.