I birincil Scholl iken yaklaşık on yıl önce, benim çocukluğumun en iyi parçası yaşıyordu. olağanüstü oldu. Ben ı Sekiz oldu sanırım. Adının iremsu bir kız vardı. Biz o kız benim çocukluk aşk çağırabilirsiniz. i konuşuyor ve onunla şaka sevdim. Yani gerçekten ı onu seviyordu.

O arkadaşları ile oyun oynarken o zamanlarda, bir gün, ı onu izliyordu. Ve ı zaman çok masum düşüncelerle onu konuşmaya karar verdim. Yani ı ona gittim ve ı o sadece "söyle" dedi "ı size bir şey söylemek istiyorum" dedi. Ama benim tellings yüzden ı ona o dedi uzundu; "Sen bizim simit yerken biz konuşabilir? kantin gitmek istiyorum." o kabul etti. Biz kantine gitti ve ı istediklerini ı personeli kantin söyledi. I ilk simit ı aldığında ona verdim. Ve ı madeni için bekleyen başladı. Ardından ı da benimkini aldı. Ben geri ayarlanmış ve o gitmişti çünkü şok ı. Bir süre civarı baktı ve tekrar şok ı. Onu gördüm. O kaya ile benim simit yiyordu onlar çok sincer idi. Benim için bir eathquake gibiydi. Ama ebil ı her şeyi yaparım. Ve ı sınıfa gittim ve ı benim simit yeme ağladı. Hala bunun gibi lezzetli ı did not değildi.

Belki bir gün iyi bir gün değildi ama ı o "bilmeden kimseye güvenmiyorum" gibi bir şey öğrendim. Evet ı gününde ağladı ama ım şimdi gülüyor.

önemli değil