evet beyler hikayeye devam ediyoruz
2. part

bu arada yanıma mahalle kedilerinden biri geldi hüznümü anlamıştı galiba yüzü ağlamaklı bir şekilde mırlamaya başladı bana sırnaştı.(belki de Allah gönderdi kim bilir) normalde sokak kedileri insan yanına pek gelmez görünce kaçarlar direk , bunun sırnaşmalarıyla falan biraz da olsa göz yaşlarım dinmiş neşelenmiştim.ben bunu sevmeye başladım baya da iri bir kediydi ellerimle sıkıyorum bunu kaç kilo et vardır acaba diye bi ara tuttum havaya kaldırdım kaç kilodur diye yaklaşık 6-7 kilo vardı iç organları kemikleri vs. 5 kilo tutsa en az 1.5 kilo et çıkardı. o an aklıma bir fikir geldi beyler ne kadar kötü bir fikir olsa da beni bu tak çukurunun içerisinden çıkaracak yegane fikir buydu ne yapalım çocuktuk işte. kediyi kesecektim. neyse aldım kediyi koltuk altıma bunla beraber annemin yakın bir dostu olan necla teyzenin evine gidip kurban bayramında kurban kesen herkesin yanında bulundurduğu malzemeleri isteyecektm hiç büyük bıçağınız leğen ve poşetiniz var mı annem istiyor da dedim o da tabi hemen çıkarıp verdi hepsini dikkat et bıçakla bir yerini kesme dedi kesmem teşekkür ederim deyip çıktım apartmandan. aldım malzemeleri gizlice bizim apartmanın terasına çıktım beyler(üç kere görülme tehlikesi geçirdim amk)
kurban bayramı daha yeni geçmişti (biz kurban kesmemiştik tabi)
baya bir koç kesimi izlemiştim yani bu işte az buçuk bir şeyler biliyordum.