Gecenin sonunda kızlar taksiyle yurduna dönmüştü, bende son otobüse atlayıp yurduma doğru yola koyulmuştum.

Yurdun oralara geldiğimde tekelin önünde inip bir paket sigara alıp sahile doğru yürümeye başlamıştım.

Epeyce aklımda sorular vardı, Bir tarafta Ayşegül diğer tarafta sevgilisi olan bir kız,

Kurtulmak istiyordum bu azaptan
Yeniden ayağa kalmak istiyordum

Peki Ayşegül onu unutmak yeniden başka biriyle başlamak ihanet olmaz mıydı, bu kadar basit olabilir miydi verdiğim sözlerden caymak
Zira onu hep seveceğimi söylemiştim

Onu sevmeye devam edersem bir başkasını nasıl kalbime alabilirdim, nasıl olurda rol yapabilirdim sevgilim olacak insana

Ya Selin, yapacağım hamlelerle onun aklını karıştırmak yakışır mı ulan bu bana?

Hayatım boyunca hep ne yapacağımı bildim ben,bu yüzden diğerlerine oranla bir adım öndeydim belkide, Ya şimdi sudan çıkmış bir balık gibi etrafımda gelişen olaylar karşısında tepki veremiyor sadece düşünüyordum.

Ne yapacağını bilememek buydu işte, en kötü karar neydi onu bile bilemiyordum zira bilsem onu seçmeye dahi niyetliydim oysa.

Peki Ezgi, kulağıma fısıldayarak uzak dur demişti bana Selinden birkaç saat önce..

Biz kardeştik Ezgi ile o benim iyiliğimi isterdi, neden böyle dedi peki

Mutlu olamaz mıydın Selinle
Yoksa daha fazla mı dibe batardım
Bunu mu görmüştü Ezgi
Bu yüzden mi yoksa en baştan her şeyi görüp uyarmıştı beni

Bildiğim tek şey günden güne toparlanıyor gibi dursam da,aslında gittikçe eksiliyordum. Bunu görüyordu, görüyorlardı

Ama ben bile ulaşamazken bu acıya kimse bana yardımcı olamazdı..