Panpa sen yapma bari böyle be. Nankörler, yemin edem nankörler. Bakın size bir anımı anlatayım.

Ben yüzlerce kazık yememe rağmen bütün insanları seven bir panpanızım. Keza hayvanları da öyle. Yer yüzünde sevgi ve merhamet göstermediğin tek varlık kedilerdi, hala daha da öyle. Neyse bir gün dedim ki lan BB bu kedileri de seveceksin. Baktım kapının önünde bir kedi var, sevicem bunu dedim. Gittim süt aldım, ekmek falan, koydum kabı önüne yedi, elimi bile sürmedim. Ertesi gün tekrar, tekrar ve tekrar. Haftalar sonra elimde poşetlerle geliyordum bana sırnaşmaya başladı sevdim, süründü bana bak BB dedim ne kadar da kolay oldu. Ekmeğimi kırdım, avucumda yedirdim, pütürlü dilini süre süre yedi. Ve ilerleyen günlerde hep elimden yemeye başladı. Derken bir gün içi ekmek dolu olan avucumdan ekmek yerine avuç içimi ısırdı, elimi çektim. Hiçbir şey yapmadım tekrar uzattım yine ısırdı ve sonrasında yaptığı tek şey avucumu ısırmak oldu. Uzak durdum yedirmedim etmedim. Bir gün durduk yere bana yanaştı, yine sevgi istiyor sandım, süründü süründü elimi bi uzattım yine ısırdı. Seni de soyunu da sopunu da dedim çaktım tokatı.

Özet: kediler nankör pisliklerdir