... vi. mehmed'in iki yanlışı vardı: biri damat ferit paşa'yı birkaç defa sadrazamlığa getirmesidir. bunu anlamak güçtür. çünkü damat ferit'ten nefret ettiği malumdur. onu, ingilizlerin baskısı ile sadrazam yapmış olması mümkündür. bu damat ferit paşa, zekasının kıtlığı ve şahsi kinlerini öne alması yüzünden devletin işlerini çıkmaza sokmuş; vahidettin'in de felaketini hazırlamıştır.

ikinci yanlışı ingilizlere sığınmasıdır. hayatını tehlikede gördüğü için böyle yaptığı muhakkaktır. hayatı tehlikede olan insanların her çareye başvurması da tabiidir. fakat, osmanoğulları gibi, yüzlerce yıldan beri ölümle kaynaşmış ve onu bir sevgili gibi bağrına basmaya alışmış bir hanedanın temsilcisi olarak sultan vahidettin'in ölümden korkması kendisine yakışmamıştır. bununla beraber, bu meseleler, henüz objektif bir tarih görüşüyle incelenmediği için bugünlük daha kesin bir hüküm verilemez. şimdiden varacağımız sonuç şudur: yanlışları ne olursa olsun, sultan vahidettin, bir hain değildir ve olamaz da... çünkü o bir osmanoğludur.'' türk tarihinde meseleler, sayfa: 130-131-132

Bunları yazan da Atsız. Benim dediğim de bu zaten. Atsız tamamen tutarsız biridir. Osmanlıya bakışı çok fazla romantiktir. Yavuz gibi doğu anadoluyu tamamen kürt ağalarına, beylerine peşkeş çekmiş birini övgüye boğmuştur yazılarında. ilk paragrafta yazdıklarına katılıyorum ama ne kadar Türkmen beyliği varsa ırzına geçmiş, türkmen kanıyla büyümüş osmanlı'nın yüceltilmesine Atsız'ın bakış açısını eleştiririm. Ayrıca Türkçülük deyince Gaspıralı , Yusuf Akçura gibi isimler dururken atsız ve düşünceleri benim için sığdır.