Osmanlı'nın kökü Türk olsa da araplaşmıştır. Alfabe olsun, adet olsun vs. sürekli Arap özentiliği vardır.Bu söylediklerim ise Fatih Sultan Mehmet devleti kurumlaştırdıktan sonra meydana gelmeye başlamıştır. Fatih döneminden sonra Türkmenler devlete küstürülmüş, soydaşlık unutulmuş, Araplara yetkiler verilmiştir. Benim fikrim yabancı kadın almak Osmanlı'nın en büyük hatalarından biridir. Gelelim Atsız'ın Vahdettin konusuna.

Birilerinin hayal aleminde ürettiği yalan yanlış düşüncelere itibar etmeyin. Atsız şucu veya bucu değil, Türkçüydü. Maziye karşı hakaret edilmesinden taraf olmadığı için mi Vahdettinci damgası vuruluyor?

Atsız'ın bir makalesinden:

Vahdettin vatanına ihanet etti, Abdülhamit zulüm yaptı, Sultan ibrahim deli idi diye bütün imparatorluk devri büyüklerine ve o devrin tarihine küfür etmek çok yanlış bir yoldur. inkılâpçıların arasında birisi millî müdafaa bütçesinden çaldı diye bütün inkılâbı ve inkılâpçıları inkâr etmek nasıl yanlış bir hareketse, bir kaç kişi için de Kılıç Arslanları, Sultan Mesutları, Osman Gazileri, Orhanları, Muratları, Fatihleri, Yavuzları vesaire, inkâra kalkışmak da öyle bir hareket olurdu.

Yalnız Atsız'ın Vahdettin'e bakış açısı şu satırlarda gizlidir:

"Başta Sultan(Vahdettin) olmak üzere bu masum ve yorgun millet için en hatıra gelmez hainlikler hazırladılar. istanbul, Adana, Edirne ve izmir gibi Türkün en can alıcı mafsalları tüyler ürpertecek birer vahşetle alındı. Evvela Erzurum da, sonra Sivas ta Mustafa Kemal Paşa etrafında toplanan "Türk" savaş tarihlerinin göstermediği bir yararlıkla vurulan zincirleri kırdı; kendi varlığını dünyaya tanıttı. Sultanı ve adamlarını kovarak memlekette cumhuriyet ilan etti. Çok az bir zamanda içtimai ve siyasi yenilikler yaparak mazinin köhne ve sakat müesseselerini yıktı. "(BiZE BiR ‘‘GENÇLiK’’ LAZIMDIR adlı makalesinden)

Yani Atsız milli mukaddesatın muhakkak geçmiş ile birlikte yürüyeceğini düşündüğü için ağzı kan dolsa da Türklük adına tükürmeyip yutkunmuştur. Lakin, gerekli olan noktada da lafını esirgememiştir.

... vi. mehmed'in iki yanlışı vardı: biri damat ferit paşa'yı birkaç defa sadrazamlığa getirmesidir. bunu anlamak güçtür. çünkü damat ferit'ten nefret ettiği malumdur. onu, ingilizlerin baskısı ile sadrazam yapmış olması mümkündür. bu damat ferit paşa, zekasının kıtlığı ve şahsi kinlerini öne alması yüzünden devletin işlerini çıkmaza sokmuş; vahidettin'in de felaketini hazırlamıştır.

ikinci yanlışı ingilizlere sığınmasıdır. hayatını tehlikede gördüğü için böyle yaptığı muhakkaktır. hayatı tehlikede olan insanların her çareye başvurması da tabiidir. fakat, osmanoğulları gibi, yüzlerce yıldan beri ölümle kaynaşmış ve onu bir sevgili gibi bağrına basmaya alışmış bir hanedanın temsilcisi olarak sultan vahidettin'in ölümden korkması kendisine yakışmamıştır. bununla beraber, bu meseleler, henüz objektif bir tarih görüşüyle incelenmediği için bugünlük daha kesin bir hüküm verilemez. şimdiden varacağımız sonuç şudur: yanlışları ne olursa olsun, sultan vahidettin, bir hain değildir ve olamaz da... çünkü o bir osmanoğludur.'' türk tarihinde meseleler, sayfa: 130-131-132

Bunları yazan da Atsız. Benim dediğim de bu zaten. Atsız tamamen tutarsız biridir. Osmanlıya bakışı çok fazla romantiktir. Yavuz gibi doğu anadoluyu tamamen kürt ağalarına, beylerine peşkeş çekmiş birini övgüye boğmuştur yazılarında. ilk paragrafta yazdıklarına katılıyorum ama ne kadar Türkmen beyliği varsa ırzına geçmiş, türkmen kanıyla büyümüş osmanlı'nın yüceltilmesine Atsız'ın bakış açısını eleştiririm. Ayrıca Türkçülük deyince Gaspıralı , Yusuf Akçura gibi isimler dururken atsız ve düşünceleri benim için sığdır.