Apar topar üstümü giydirmişlerdi, benim taakatim kalmamıştı artık uzun süredir baş dönmesine dayanamayıp kendimi yere bırakmıştım..

Kalktığımda yurdun revirinde herkes vardı, neredeyse yurtta tüm tanıdıklarım sağolsunlar beni bu zorlu günümde yalnız bırakmamışlardı.

Yatağımın her iki ucunda da Müslüm ile Erdinç vardı, sağolsunlar onlarda bana destek çıkmışlardı, hatta son anda yetişmişlerdi.

Kafamı kurcalayan şey ise nerden öğrendikleriydi, Erdinç e sormuştum bu durumu

Sistemin patronu - Nasıl öğrendiniz kanka
Erdinç- Ezgi aradı olum beni, sesinin iyi gelmediğini hatta bi mallık yapıp intihar edebileceğini düşündüğünü söyledi. Bende sahilde olursun diye Müslüm le bakmak istedik

Demişti.
Ezgi yine yapmıştı kardeşliğini Erdinç in yaptığı gibi..

Peki bu intihar girişimi son'un başlangıcı mıydı benim için?

Yoksa her şey benim için yeniden tertemiz şekilde mi başlıyordu...