Gelenlerle birlikte biraz daha muhabbet ettik. Hepsi sessiz sakin insanlardı. Böyle böyle akşam vaktini getirmiştik. Havanın kararmaya başlamasıyla birlikte içeriye geçtik vaktinin girdiğine emin olduktan sonra cemaat olarak namaza durduk. Hocanın imamlığında namazımızı kılıyorduk. Bu namaz adete az sonra vereceğimiz savaştan önce meditasyon gibi gelmişti. Hocanın o şahane sesiyle okuduklarından mı namazın doğasından mı bilmiyorum ama içim huzurla dolmuştu. Namazı bitirip tesbihatı yaptıktan sonra hoca çağırdıklarında birine mumları getirip getirmediğini söyledi. Adam çantasından çıkardı. O sırada Hasan dede hocanın önüne bir tomar kağıt ve mürekkepli bir kalem getirdi. Ardından hoca konuşmaya başladı:
+Arkadaşlar hepiniz burda oluş sebebinizi biliyorsunuzdur aradığımda tek tek izah ettim dedi o anda herkes hocayı tasdikler biçimde kafa sallıyordu. Devam etti. Bu arkadaşların ve bizim sorunumuzun çözümü musallat olan kabileyi çağırdığımızda en boş bulundukları anda yakmak. 13 kişiyiz 26 tanede mumumuz var. Ben sizler gelmeden bu eve bir kilit muska yaptım. Yani gelen cin iznimiz olmadan bu evden çıkamayacak. Eğer istediklerimizi yapamazsak bu hepimizin ölüm fermanıdır. Çıkmak için tek tek hepimizin canına kıyarlar. Şimdi gelelim nasıl yapacağımıza. Öncelikle dua edelim ki bu kabile 26 kişiden az çıksın. Eğer fazla ise onları tüm mumlar hareket eder. Ve bu durumda geri göndermeye çalışmaktan başka çaremiz yok. Ama eğer az ise şimdi yazacağım kağıtları size ezberleteceğim dua ile aynı anda hareket eden ateşe tutup yakmalıyız.