Sence varılan yer hep ölüm mü? Ne yani sence Mozart öldü mü? Bence tamamen öldüremedik... Veya Newton öldü mü? Hâlâ fizik derslerinde araştırmaları ve başarılarıyla bizi deli etmeye devam ediyor. Sence Dostoyevski öldü mü hâlâ ve hâlâ ısrarla günümüz yazarlarına kafa tutmuyor mu? Bence ölüm sanıldığı kadar kolayca olan bir şey değil. Belki de senin yaşama amacın da nasıl ölmeyeceğini bulmak olmalı.

Peki ya bizim deli olmamız , newtona keyif felan mı salıyor ? Newtona ne yararı oluyor ? Mozartın yaptıkları şuan sadece dünyada yaşayan insanlara fayda sağlıyor peki 100 sene sonra ? ,onlarada sağlayamayacak . Bu çalışmaların hepsi dünyada kalacak . Mozart mış newtonmuş einstein miş kimin umrunda ? Yarın ölcen deseler ne yaparsın biraz düşünsene . Mozart için felan aglamazsın heralde . Kendine yararı olmayan kişi başkalarına nasıl yarar sağlayabilir ? Mozart ın yaptıkları kendisine ne yarar sağlıyor mesela biz 10 kasımda Atatürkü andık diye Atatürk mutlu mu oluyor ? ( Atatürkü anma felan demiyorum ) yani ölüm bu dünyadan başka bir yere gidiş biletimiz . Ve zamanı gelince hepimiz gideceğiz . Bence bizim yaşama amacımız , nasıl ölmeyeceğimizi bulmak degil nasıl ölecegimizi bulmak .

Bundan yıllar sonra bile anılmak belki mezardaki bir adama fayda sağlamaz, egosunu tatmin etmez ama bundan yıllar sonra bile ölmüş halinle bile değerli olmak bence hiç bir kelime ile tarif edilemez bir başarı. Ben yaşam nedeni olarak bu kısa zaman içinde ileride adımın anılacağı şeyler yapmayı seçtim. Zaten bir insan ölüşüyle değil yaşayışıyla, yaşarken yaptıklarıyla anılırsa bence çok daha değerlidir... Öldükten sonra bana bi faydası olacağı için değil, öldükten sonra bile başkalarına faydalı olmak için. Yarın öleceğimi bilsem, henüz yayınlatmayı düşünmediğim romanın yayınlanması için çabalarım, yani herhalde öyle yapardım