Deyip o sinirle kapıyı kapatmaya yeltendi ancak Tolga erken davranıp ayağını eşiğe sıkıştırdı. Bende kapıyı iktirip içeri girdim. Tolgaya kafamla gidin siz işareti yapıp Hasan dedenin kolunu tutup içeri zütürmeye çalıştım. O da karşı koymadı. içerdeki sedire oturttum su almak için mutfağa geçtim. Suyu verip karşısına oturdum. Biraz sakinlesmesini bekleyip konuşmaya başladım.
-Ne oldu dede neden böyle davraniyorsun Cagdasa. Acidigi belli olan bakışlarla;
+ O artık Çağdaş değil evladım! dedi. Bu sözleri kanımı dondurmustu. Ne demek istiyordu bu adam. Tamam hal ve hareketleri biraz farklıydı ama Cagdasti iste aq. Kim olabilirdi ki başka. Bu soruyu Hasan dedeye de yönelttim. Verdiği cevap daha da ilgiçti.
+ Artık onu içindeki serli kontrol ediyor. Ne isterse onu yapıyor. O yüzden ne yapacağı hiç belli olmaz ki bize iyiliği dokunacak şeyler yapmayacaktır. Ondan olabildiğince uzak durun.
- Bu mümkün değil dede kardesim dediğim adamı bu halinde yanliz bırakamam. Onu kurtaracak bir yol illa ki olmalıdır. Var değil mi ? Bunu sorduğum anda yüzünü yere eğdi.
+ Var ancak buna benim gücüm yetmeyebilir. Maglumunuz artık yaslandim. Bu işler benden gecti dedi. O anda dışarıdan bir çığlık geldi koşarak baktigimizda Tolga bahçede Cagdasa vuruyordu. Hemen gidip elinden aldım kenara oturttum Çağdaşı. Tolgaya baktığımda kanayan parmağını tutuyordu ardından meraklı gozlerimden anlamış olacak ki anlatmaya başladı.
+ Burda oturuken yanima iyice yaklaşıp "3. can en çok senin canını yakicak" dedi ve bir anda parmagimi ısırdı. Vurmasam koparacakti resmen. Hasan dede de bir yandan bizi dinliyordu. Yanima gelip
- Sanırım denemek zorundayım evladim. Bu şekilde daha çok devam edemez. Başka bir hocaya gidene kadar kendini tamamen kaybedip caniniza kastedebilir. Çağdaş i alın içeri gelin hadi dedi ve eve doğru yöneldi.