Ertesi gün Aslının annesi geldi. Üzerime yürüdü " Sen yaptın, sen çağırdın istanbula her şey senin yüzünden pis katil " diye bağırmaya başladı. Gözlerim doldu polislerde " Sakin olun onun hiç bir suçu yok " dedi. Nasıl suçu yok ? Çocuğumu buralara getittirdi, evlendiler, hamile bıraktı. Hem torunum, hem çocuğum öldü. Pis katil. Allah senin belanı versin, çektiğim acının bin katını çek diye bağırdı. Koşarak dışarı çıktım. Dediklerini duymak istemiyordum çünkü haklı. Koştum, durmadan koştum. Hastaneden dışarı çıktım koşmaya devam ettim uzaklaştım oradan. Parka girdim ve bir bankın üzerine oturup ağlamaya başladım. Ağlarken kimsenin görmesine tahammul edemem o yüzden çevreme de bakıyordum beni izleyen var mı diye. Sonra birden yanıma birisi oturdu. Baktığımda tanımadığım bir adamdı. Beyaz ışığı görmek istiyorsan beni bul dedi ve kalktı gitti.