kapıya üç kere vurdum. kapıyı açan kişiye " büyük tapınağın şövalyesi olmaya geldim " dedim. hoşgeldiniz efendim dedi. odaya kadar eşlik etti. içeri işaret etti. masanın üzerinde duran kıyafetleri giydim. masanın üzerinde kuru kafa, kağıt ve kalem vardı. vasiyetimin yazılması isteniyordu. oturdum ve yazmaya başladım. sonra durakladım. aklıma aslı ile nurtenin görüntüsü geldi. bebeğim. bebeğim ölmüştü. vasiyetin son cümlesine " ölürsem beni karımın, çocuklarımın yanına gömün " yazdım ve imzaladım. sonra kapıyı açtım. gözümü bağladılar. uzunca yol gittik. sonra karanlık aydınlanmaya başladı. gözümdeki bezi çıkardıklarında güneş gibi ışık geldi. gözlerimi açamıyordum. sonra tekrar bağladılar ve yürümeye devam ettim..