Osmanli;cok garip bir ses duydum
Elif:ne sesi osmanli yat uyu alkolusun
"Elif abla biraz daha iyi gozukuyor du sanki korkmuyor du ben uyumaya korkuyor dum ama gozlerimi tutamiyor dum uykuya daldim gene ruyada kendi evimdeyim goruyorum ama o resim yok igib yok sadece kolidor da mum yaniyor muma dogru yurudukce mumun atesi daha cok yaniyordu korktugum icin geri dondum camdan atladim oyle uyandim sabah kalktigim da ev bom bos elif ablanin bukadar erken uyanmasi cok zordu gerci bisey var anladim elif abla not birakmis babanin evine gel ben ciktim babamin evine geldim teyzem babam elif abla cok kotu bir durumda gozleri dolmus nolduki die dusunurken babam"
Ismail:oglum babam öldü koye gidiyoruz toparlan
"Dedemi çok severdim, garip adamdı. Hayatını serefi onura ve kitaplara adamıştı.Ne yaptığını bize bile söylemezdi. Kendi içine kapalı, hayattan kopuk bir insandı, benim gibi... Büyük bir fırtana kopmuştu, ailem cenaze işlerini halletmek icin gitmeşlerdi. Birden bire elektrikler kesildi, karanlıktaydım ve tek başımaydım elime feneri aldim birden çocukluk resimlerine bakmak aklıma geldi, hem orada dedemi de görürdüm. Tavanarasına çıktım, nerdeyse iki santim toz vardı. Elimde