istanbula geldim. patronun dediği eve yerleştim tamamen. işime de alıştım, gayet rahattım. 6 ay geçti. bir akşam evimde tek başıma film izlerken memleketteki kız arkadaşım aradı.

+ alo k.b. nasılsın ?
- iyiyim aslı. uzun zaman oldu.
+ öyle k.b. ben seni unutamadım, istanbula yanına geleceğim.
- ama annen ne olacak ?
+ annemi boşver. ben senin yanında yaşamak istiyorum. çocuğumuzu beraber büyütmek istiyorum.
- bu durumu iyi düşündün mü canım ?
+ evet. seninle nikah kıymak istiyorum. annenin beni istemediğini biliyorum benim annem de seni istemiyor. eğer sen beni istiyorsan nikah kıyalım aşkım.
- canım bu durumu düşünmem lazım. nikah olayı aniden oldu.
+ olsun aşkım. yanına geleyim nikahı sonra düşünelim. olur mu ? sadece seninle yaşamak istiyorum. senden vazgeçemiyorum.
- peki canım bekliyorum. yol paranı yatırayım mı hesabına ?
+ hayır benim var. nurten de özledi seni. görüşmeyeli baya büyüdü.
- ahh. bende onu özledim. bekliyorum en kısa zamanda.
+ tamam aşkım.

izlediğim filmi kapattım ve az önce olanlara şaşırdım. ne oluyor lan böyle ? niye kabul etmiştim ki ? birde çocuğuyla ayak bağı olacak bana. gerçekten kabul ettiğime şaşırdım, beni boşluğumdan vurdu. şimdi gelme desem de olmaz. artık gelsin bakacağız. üstelik geleceğine de seviniyordum. bunun adı aşk değildi, yalnızlıktı. gerçekten 6 ay geçti ama yalnızdım. beklediğiniz üzere nalanla da bir şey yaşanmıyordu ki bunu ben istemiyordum. üstelik nalan da nişanlanmıştı zaten.