memlekete gelir gelmez kız arkadaşımla konuşup durumu anlattım. beni bırakıp nasıl gidersin dedi. bende seni bırakan yok ama bu işi de kaçıramam. kabul edersen eğer benimle beraber gel, beraber yaşayalım dedim. bu evlilik teklifi mi dedi, hayır şuanlık değil ama evlenene kadar beraber yaşayalım dedim. annesiyle konuşması lazımmış. oradan çıkıp ailemin yanına vardım. durumu söyledim. zaten onlarla beraber yaşamadığımdan bir şey demediler. abim, yengem ve yiğenimde geldi. son kez akşam yemeği yedik. kız arkadaşım aradı annesi kabul etmemiş, gitmememi istedi ama mecbur olduğumu söyledim. ağladı ama yapacak bir şey yok. onu sevmediğimi o an anladım gerçekten umurumda değildi. evime gidip lazım olabilecek eşyaları toparladım, onun dışındakileri dağıttım. istanbuldaki evim zaten eşyalı olacaktı o yüzden fuzuli şeylere gerek yoktu sadece teknolojik aletleri aldım. arabamla istanbula doğru yola çıktım yani mason olmanın yolculuğuna.