Beyler bu aralar hayatta hiçbir şey istediğim gibi gitmiyor. Hatta bu aralar da değil, çok uzun zamandır gitmiyor.
Aşk hayatı desen, hep adamlık yaptım bugüne kadar ama karşılığında hep kahpelik gördüm. Hep mi kahpeler bulur lan beni. Umut verip gidenler. Bağlayıp gidenler. Söz verip gidenler. Aldatanlar. Tipimi beğenmeyenler. Adamlığımın fazla geldiği geniş kaşarlar. Daha yeni bu kız diğerlerine benzemiyo dediğim bi tanesi çıktı karşıma, o da verdi umudu soluğu başkasının kollarında aldı. Bi kahpelik daha yedim.
Aile hayatı, annemle babam benden memnun değil. Çok dağnıkmışım çok serseriymişim çok başıboşmuşum. Evde insan muamelesi görmüyorum. En son bugün anne neden bana böyle davranıyorsunuz dedim, senin kendin gibi bi evladın olsa sen nasıl davranırdın dedi.
Okul hayatı desen, üniversiteyi sallamam etmem. Dersler yerlerde sürünüyo.
Neyse beyler bu kadar duygu sömürüsü yeter. Harbiden şu hayatta yüzümü güldüren tek varlığımsınız. Hiçbirinizi görmedim tanımam etmem gerçek hayatta ne tak yersiniz napıp ne edersiniz bilmem ama yıllarca tanıyıp da kardeş dediğim adamlardan bile daha samimisiniz. Sağolun beyler. iyi ki varsınız