Oncelikle sa

Onyargisizca okuyun bu yaziyi. Sanki uzaydan gelmissiniz dunyayla bi alakaniz yokmus gibi okuyun sadece.

Oncelikle turkum. Turk olmaktan hicbir sekilde utanmam. Utananin akli yoktur. Aksine gurur duyarim. Ama sanki biz biraz abartiyoruz gibime geliyor durumu.

Turkler tarihi buyuk basari ve destanlarla dolu bir toplumdur. Hicbir zaman esir hayati surmemislerdir. Ölümü esirlige tercih etmis, bagimsizlik icin herseyini feda etmistir, edecektir. Bunun en yakin ve buyuk ornegi kurtulus savasidir. Milli mucadeledir.

Ama gercekten beyler sanki biraz abartmiyoruz mu? Baska hangi millet vardir ki kendisiyle bu kadar ovunsun? Tamam kendini sevmek guzel birsey. Ama birak senin şanlı millet oldugunu sen degil bir baskasi soylesin. Bizi oyle gelismis, cagdas, modern gorsunler. Onlar bizim icin "turkler de tassakli insanlar ha" desinler.

Oysa biz kendimizle bu kadar ovunmemize ragmen neden bir yerlerde turkluk gecince seviniyoruz? Misal bi filmde sagda solda turk bayragi gorunce cocuk gibi seviniyoruz. Bir ingiliz hic sevinmis midir aa bayragim filmde orda duruyor diye? Biraz bos ve aciz bir sevinc bence bu.

Kendimizi sevelim. Tarihimizi ogrenelim, ogretelim, yasatalim, ovunelim. Ama abartiya kacmasin bu. Yoksa isin adi degisiyor. Egoist oluyoruz. Narsist oluyoruz.

Ozet: sevin kendinizi de egoist olmayin la mal misiniz

Not: milletini sevmenin fasistlikle alakasi yoktur.