O kadın sabahın köründe kalkıyor. Eşine, çocuklarına kahvaltı hazırlıyor, işine gücüne güler yüzle yolluyor. Sonra evin işine koyuluyor, yoruluyor, bazen yemek yemeyi bile unutuyor. Siz aklından hiç çıkmıyorsunuz onun, arada sesinizi duymak için arıyor, iyi olduğunuzu duymak ona güç veriyor. Hiç şikayet etmeden akşam geldiğinizde yemeğinizi önünüze koyuyor, sonra yine arkanızı topluyor. Kendine ayıracak zamanı kalmıyor hiçbir şekilde. Varını yoğunu ailesine adamış, tek bir sıcak tebessüm, içten bir sarılma yetiyor onu hayata bağlamaya. Hasta olsa dahi yine ilk sizi düşünüyor. Peki siz ne yapıyorsunuz dostlar? Birbirinizin annesine sövmek bu kadar kolay mı sizin için? Hiç düşünmüyor musunuz o kadının size kendinden feda ederek yaptıklarını. Yapmayın arkadaşlar, buradaki çoğunuz bunun farkında olacak yaştalar. ileride siz de anne ve baba adaylarısınız, sonradan pişman olacağınız şeyler yapmayın, kendinizi sorgulayın.