En son beni o daldığım hayalden zilin sesi ayılttı bi anda kendime geldim ve sadece adımı yazıp verdim tertemiz sınav kağıdımı tenefüste çağrı yanıma geldi dedi " o kadar seslendim olum neden bakmadın " bende ne bileyim dalmışım dedim sanırım mert çağrı yada söylemiş olucak ki haberi vardı soruda melisanın adı geçiyordu gördün mü diye zarf attı tabiki ben mesajı almıştım biraz bozuldum cevap vermedim en arka sıraya geçip yattım tüm gün boyunca uyku düzenimde bozulmuştu geceleri uyuyamaz hale gelmiştim
içim içimi kemiriyor aklımda çözemediğim sorularla günler geçiyordu ilk sınavlar bitmişti okul açılalı tam 2 buçuk ay olmuştu ve her gün hayran hayran melisayı izlemekten yorulmuş bi hayli sıkılmıştım ona sahip olmak istiyordum içimde ona karşı hiç kötü bişi geçmiyodu aşkın en saf hailydi resmen o gelmediği günler olurdu merakımdan çatlardım ve en sonunda bir karar verdim. Mertten bizi görüştürmesini istedim oda biraz tereddütlüydü üzülmemi istemezdi ama yinede deniyeyim dedi ben de biraz ümitli birazda karamasar düşüncelerle bekliyordum. Bunları kafamda kurarken bir mesaj geldi mertten "cuma günü saat 2 de arka bahçede bekle gelicek" diye o an ki sevincim mutluluğum dehşet şekilde kapılmıştım aslında bu kadar da abartmamalıydım ama o anlık keyfini çıkardım cuma ya kadar günler çok çabuk geçti bu arada artık koridorda kantinde karşılaştığımızda göz ucuylada olsa bana baktığını farkettim perşembe günü akşamı merti bize çağırdım yarın çok önemliydi benim için ne yapcam nasıl davrancam hakkında tiyolar aldım az değildi zaten kendisi bu kızlar yüzünden bir gün başı belaya gireceğini hep kendisine derdim oda bişi olmaz herşey kontrolüm altında der geçiştirirdi. Ama hiç öyle olmuyordu işte amı olanın imanı olmuyordu beyler ...