benim babamla pek aram yok. sadece maddi destek sağlıyor. muhabbetimiz sıfır. bazen sokakta yanyana geçtiğimizde yüzyüze bakıp selam bile vermiyoruz, öyle birbirini tanımayan iki farklı insan gibi geçip gidiyoruz. bilmiyorum aynısı ona da oluyor mudur ama ne zaman böyle yanyana geçip gitsek bana çok dokunuyor gözlerim falan doluyor zor tutuyorum kendimi. yine de hiç olmamasından iyidir buna da şükür.