Uyandığımda gece yaşadıklarımın şokunu biraz atlatmis bir şekilde -bunda Kur'an in etkisi olduğunu düşünüyordum- elimi yüzümü yıkayıp mutfağa girdim. Annem masayı donatmisti babam da çay koyuyordu. Beni görünce Günaydın aslan parçası diyip bir bardak daha çekti. Oturduk kahvaltı masasına güzelce kahvaltı ediyoruz ama hiç dün geceki yaşananların lafı geçmiyor. Yine saçma bir rüya gördüm herhalde diye düşünüp bunların gerçek olmadığına sevinirken babamın sesiyle bu düşüncelerden uzaklaşıp içimi kaplamaya başlayan korkuya engel olmaya çalışmaya başladım. Babam, "oglum tanıdık bir hoca var annenin dayı kızına gençken 3 harfliler musallat olmuş. Delirme seviyesine gelmiş kızcagiz gidilmemis pgibolog birakmamislar tam umudu kesmeye basladiklarinda mahallelerindeki yaşlı bir kadın bu hocayı önermis. Son çare buna gitmişler ve bu adam 1 hafta içerisinde kızı her şeyden arındırmış. Istiyorsan hazır haftasonu da gelmişken gidelim." -Babam memurdu beyler ve onlara yaz tatili yok biliyorsunuz yalnızca haftasonu boş- Kafamdan aşağı kaynar sular döküldü. Ne yani gerçek miydi dün geceki olay? O gözler gerçek miydi?! Bunlara dalmışken babam seslendi "oglum?" diye. "Ha Sağol baba ihtiyacım yok ufak bir kabus sadece" dedim. Ben deli değildim amk hocayla falan da isim olmazdı.