Yüksek sesle bir küfür savurdum. Yanımdaki çalar saati karanlıkta parlayan o gözlere elimden geldiğince kuvvetli bir şekilde fırlattım. Saat parçalanmış ancak hiçbir tepki gelmemişti. Gözlerde tık yoktu. Ardından hafif bir kahkaha ile kanım dondu. Berbat bir gülüşü vardı şerefsizin. Tam o sırada babam kosturarak geldi sesleri duymuş ve yardıma gelmişti. Işığı açar açmaz babama döndüm ve orda baba işte orda öldürecek beni diye bir yandan ağlayıp bir yandan avazim çıktığı kadar bağırıyordum. Ama gösterdiğim yerde hiçbir tak yoktu. Artık şizofrene bağlamış olduğuma kanaat getirdim. Delirdim ben baba Deliyim Deliyim ben diye dizlerimi karnıma çekip cenin pozisyonu almış vaziyette hem titriyor hem one geriye sallanıyordum. Babam da korkmustu ama belli etmemeye çalışıyordu. Elinden geldiğince cesur görünerek beni teselli etmeye çalışıyordu. Annemin gürültüye uyanıp geldiğinde babamın verdiği suyu tek yudumda bitirip yavaş yavaş kendime geliyordum. Babam anneme olanları anlatinca kadın bir koşu Kur'an aldı geldi ve okumaya başladı. O okudukça huzur doluyordum ve paronayak düşüncelerim uçup gidiyordu. Acaba bizimkiler ne yapıyordur diye düşünüyorken uyuyakalmışım.