güzel kardeşim

boşan...

bu hayat birinin kaprisini çekmek için
menopoz bir kaynananın fitneliğini çekmek için
haftasonlarını meydan pide salonunda geçirmek için
anca varsa yoksa annem ben ben annem muhabbetlerini çekmek için

çok kısa kardeşim.
çok pişman olursun 4 sene çok, 4 senedir çok çekmişsin önündeki en azından 20 yılı düşün
çocuğu düşüneceksin tabi ama babasız büyüen ilk çocuk olmayacak
ve sokaktaki serserilerin hepsi babasız değil.
ayrıca holdinglerdeki traşlı takım elbiselilerin hepsi de ana babaya sahip değil.

not:
evliyim, 1 yaşında bir oğlum var .
felsefem her zaman : "eve girmeden önce dışardaki tüm dertlerini sorunlarını dışarıda bırak. evdeki o insanlar senin esnaf suratını çekmek zorunda değil evde her zaman polyannacılık tabiki yapamazsın, hep surat yapmak da, hep gülümsemek de iyi değil. dengeyi kurmalısın"

ve senin asıl problemine gelince:

evinin kapısı kapandı mı her şey dışarda kalmalı, senin annen bile.
kendi kaynanamdan biliyorum, daha ilk ay burnunu sokmaya çalıştı evimize hayatımıza,
iki aya kalmadan kızını geri gönderdim.
3 gün sonra özür dilerim ben cahillik ettim diyerek elleriyle kızını geri getirdi.
demem odur ki, tavrını koy ortaya, karın anlamazsa anasına söyle o anlar.
anlaşılan o ki eşin senin üzerinde çocuğu çok kullanıyor. çocukla korkutup ebeni gibiyor.
korkma kardeşim, hadi ananın evine de güle güle de
işin ciddiyetini anlasınlar.
anası baştan oo gel kızım der iki gün sonra 2 boğaza bakamaz (zengin olsa bile) geri gönderir.

aynısını yaptım. işe yaradı ve şu an ben kaynanamın ağzına sıçıyorum. dinle tavsiyemi kardeşim. dene bir kere.

olmuyorsa da

git boşan, 1 sene üzülürsün sonra hayat devam eder.