ben oldum. henüz toy bir delikanlıydım, ailemle beraber köye gitmiştik ve amca oğulları ile koyunları otlatıyorduk. ileriye baktım ve onu gördüm. adı helin idi. kuzenim usulca yanıma yaklaştı ve dedi ki babamlar gençliğinde az gibmezdi ben de düşüncelere daldım o anda. babam yaptıysa ben niye yapmıyayım diye düşündüm. o yaptıysa okadar kötü birşey olmasa gerek dedim kendi kendime. ve yavaş yavaş yanına yaklaştım, bir an duraksadım ve o şapşal bakışını attı bana, ufak bir tebessüm ile yüzünü okşadım, büyükce bir taşın yanına gidip arkasına geçip şöyle dedim '' senin de hoşuna gidecek helin, sonra ciğer gibi amcığını yokladım, biraz kuruydu ama idare eder diye düşünüp sıvazladım benim malafatı. saniyeler içinde oldu herşey, artık içindeydim helinin. içi yumuşak, sulu ve bir o kadar sıcaktı, zevkler vadisine düşmüş ormanlar kralı gibi hissettim kendimi, işim bitince de kullanılmış bir paçavra gibi attım helini bir kenarıya.

aradan çok yıllar geçti fakat ben seni hala unutamadım helin, köyden ilk ayrıldığım gün kadar özlüyorum hala seni. keşke kamyonetin kasaya atıp seni de getirseydim izmire. ben seni çok sevmiştim helin, hem de çok...