Çıktım gittim bir şey söylemeden arkamdan seslenmedi bile, gittim bir tekele, 4-5 paket sigara aldım, 7-8 şişe bira aldım geçtim evime. Oturdum salonun ortasına sırtımı koltuğa verdim başladım düşünmeye, başladım içmeye, gibtiğimin hayatı iniş ve çıkışlarla doluydu ama benim çıkışım başkasının inişinde kalıyordu. Hani nerde adalet? Nerde gibtiğimin adaleti?

Hayatta hep gülenin benden yaptığı fazla ne olabilir ki? Düşündüğüm şeyler bunlardı. Çok geçmeden sızmışım, sabah uyandığımda leş gibiydim. Telefonuma baktım, yine bir numaradan aramalar, Beyzaydı sanırım bu yine. Duşa girdim üstümü giyindim gece giyindiklerimi kirliye atıp numarayı aradım.

Biraz geçtikten sonra açtı. Konuştuk, Beyza olduğuna emin olmuştum. Bir gece daha kalıp gideceğim dedi. Tamam gelip alayım seni dedim. Söyledi bir yer ama bilmiyorum amk. Sora sora yürüye yürüye buldum allahtan karşıda değildi. 2 saatimi filan almıştı. Beyzayı ilk görünce etkilenmedim değil. Değişmişti, hemde kısa zamanda.