Derin'e döndüm ve güldüm. Gitmem lazım bekleyebilirsin istersen, erkenden gelmeye çalışırım dedim. Ne oldu diye sordu merakla, babamın yanına gitmem gerekiyor acilen, kusura bakma gerçekten dedim. Yanıma geldi dudağıma bir öpücük kondurdu. Sorun değil dedi. Tam kapıdan çıkacakken bana baktı. Bana böyle değer veren olmamıştı hiç dedi. Bir şey söyleyemedim. Arkasından bakarken çekip gitti.

Tam üstümü giyinecekken yine telefon çaldı, Zeynep arıyordu. Açtım, bağırdı. Anlattım emniyetteydim böyle böyle bir süre sana ulaşamayacağım, ilk işim senin yanına gelmek olacak. Kendine kızdı, ne kadar aptalım düşünemedim dedi. Bunu söylediği zaman bende kendime kızmıştım.

Görüşmek üzere dedim. Seni seviyorum dedi telefonu kapattım. Üstümü değiştirip babamın yanına gittim. Beni görünce hoşnut olmadı ama belli etmedi, odasına geçtik. Ne işin vardı bugün diye sordu. Basit sorgular işte, herkesin başına gelir illaki bir kez dedim. Bana öyle demiyorlar ama dedi. Sana ne diyorlar diye sordum.