Olur dedim sadece yaşam fonksiyonlarım durmuştu sanki, düşünemiyordum. Nasıl bir hayatın içinde olduğumu düşünüyordum sadece Derin'e bir şeyler hissetmek beni yıpratmıştı, çok fazla.

Annemi kaybettikten sonra zaten içe kapanık birisi olmuştum. Bu kadar insanla konuşmak beni zorluyordu, üniversiteyi bırakma sebeplerimden bir tanesi buydu zaten. O gece Zeynep kollarımda uyurken sadece düşündüm başka bir şey yapmadım uyuyamadım. Birisiyle birlikte uyumaya alışık değildim, Derinde nasıl olduysa uyumuştum.

Saatler saatleri kovalarken uyuyakalmışım 1-2 saat sonra Zeynep uyanmış. Bende onun yataktan kalkmasına uyandım. Duşa girdim. Çıktım bir şeyler atıştırdım yine orda kalmamı istedi fakat kabul etmedim, işim vardı.