Turgay, benim çocukluk arkadaşım. ilkokulda beraberdik, orta okulda okullarımız değişti ama hala aynı sokakta, yan yana oturuyorduk. 6 sene önce, 7 ağustos 2009'da 16. yaşıma gireceğim gün Turgay, Esin, Damla ve Gökberk'i bize çağırdım, doğum günümü kutlamak için. Hepsi aynı sokağın çocuğu, aileler hiç bir zaman lafını yapmazdı çocuklarının arkadaşının evinde olmasına, kalmasına(Hiç bir zaman kızlara cinsel gözle bakmadık). Annemle babam o zamanlar vardiyeli çalışıyorlar, ikiside gece vardiyesinde, saat akşam 8 annemle babam doğum günümü kutladılar, pasta almışlardı koydular mutfakta masanın üstüne, öptüler kutladılar tekrar mumları söndürdüm annemler çıktı, kaldık arkadaşlarla biz bize.

Gökberk biraz manyak bir çocuk(Hala da öyle!) işi gücü yaratıkları, cinleri, ruhları araştırmak. Bu bize dedi ki "Hadi beyler bayanlar ruh çağıralım". Esin ve Damla korkacaklarını söylediler, Turgay bana bakarak göz kırptı "Ne dersin?" der gibi, olur ifadesiyle kafamı salladım, Esin ve Damla'yı ikna ettik A4 kağıda Gökberk büyük bir ustalıkla şekilli şekilli harfleri yazmaya başladı, A'dan Z'ye bütün harfleri, EVET ve HAYIR yazılı 2 parça kağıt, 0-9 arası bütün rakamları yazdıktan sonra masaya internette gördüğü gibi dizdi.